Tijd speelt geen rol

Drieduizend vrienden

Zelfs op vakantie hebben we vaste rituelen. En dat is maar goed ook, want zo leren we snel de eilandbewoners kennen. Iets wat natuurlijk niet kan, want het eiland heeft toch zo’n drieduizend vaste bewoners. Het lijkt wel of iedereen op dit eiland een overdosis tijd heeft en deze tijd aan ons wil besteden. Onderweg worden we door iedereen gegroet, niet zelden worden we staande gehouden voor een gezellig gesprek. Zou deze prettige nieuwsgierigheid door de eeuwen heen ontstaan zijn vanwege de religieuze achtergrond van de bewoners? Dit eiland wordt ook wel het Jeruzalem van de Egeïsche Zee genoemd.

Apostel Johannes de Theoloog

De overlevering vertelt ons dat apostel Johannes zo rond 95 jaar na Christus maandenlang op Patmos is verbleven. Hij zou in een grot in de omgeving van Chora gewoond hebben. Met onze huurauto hebben we een bezoek gebracht aan die indrukwekkende plek. Vreemd wat een bestemming met je doet, als je weet dat het in het Nieuwe Testament (De Openbaring) is beschreven. Om een reden die we zelf ook niet goed begrijpen, grijpt deze plek ons toch opeens aan.

Nog meer moois

Richting het noorden zien we prachtige baaien. Vooral in de omgeving van Kato Kampos hebben we de baaien voor het uitkiezen. Het leuke is dat veel kleine dorpjes direct aan zee liggen, waardoor we een prettige mix van mensen en natuur meemaken.

In onze cabrio rijden we door naar het centrale deel, richting Chora. Eerlijk is eerlijk, we moeten even wennen aan de toeristen die we hier tegenkomen. Maar toch is het niet onprettig. Veel toeristen blijken pelgrim te zijn, wat voor een bijzondere sfeer zorgt. Dwalen door steegjes, observeren van witte huisjes en kijken naar de gezellig keuvelende senioren op de vele pleintjes geven ons het ultieme vakantiegevoel. De bewustwording dat tijd uiteindelijk helemaal niet belangrijk is. Dat is misschien wel de mooiste ervaring die wij op Patmos hebben. In gesprek met deze aardige mensen; dat is toch het beste cadeau.

Het klooster van Patmos

Op een van onze tochten komen we bij het Byzantijnse klooster uit. Een klooster dat net een burcht lijkt. Eenmaal binnen worden we verrast door adembenemende Byzantijnse kunstvoorwerpen en indrukwekkende voorwerpen van goud, edelstenen, manuscripten, oorkondes en oude boeken.

Zonaanbidders

We bekijken graag de bezienswaardigheden van een bestemming, maar vinden rust en ontspanning minstens zo belangrijk. Een mooi strand helpt ons daarbij. In Patmos vinden wij de prachtigste zandstranden aan de oostkant van het eiland, veelal in baaien. Het eiland kent ook stranden bestaande uit kiezels. De stranden van Meloi (bij Skala), Petra en Grikos spreken ons het meeste aan. Bij de eerste is lekker veel schaduw door de bomen, bij Petra worden we aangenaam verrast door de mystieke sfeer van de rots van Kalikatsou. Het strand van Grikos ligt voor de deur van ons hotel Patmos Aktis Suites en Spa en is omringd door gezellige restaurants en bars.

Dobberen en dromen

Wij combineren Patmos met het eiland Kos. We kunnen het niet laten om daar een paar dagen te vertoeven. Fietsen, genieten van de natuur, relaxen op een rustig strandje en lunchen bij de jachthaven van Kos Stad. We vinden meerdere stranden met een Blue Flag, een internationale onderscheiding voor schone en veilige stranden. Uiteraard gaan we naar de bronnen in de omgeving van Kos Stad waar warm water uit de grot naar de zee loopt en tussen de rotsen blijft liggen. Terwijl we hierin baden, kijken we uit over zee en zien we het vulkaaneiland Nisyros. We dromen nog even weg alsof er niets anders op de wereld bestaat.

Kos is het eiland van Hippocrates, filosoof en arts. Hij heeft de basis gelegd van de eed die artsen heden ten dage nog altijd afleggen. Onze interesse gaat uit naar gezondheid en de medische wereld. Een bezoekje aan Asklepeion, genoemd naar de Griekse God der geneeskunde en de geboorteplaats van Hippocrates, kan dus niet uitblijven. Het is een plek om tot bezinning te komen en het leven te overdenken.

Fietsen op Kos

Een van onze fietstochten gaat naar Marmari. Het zandstrand is zo fantastisch dat we het niet eens kunnen beschrijven. Zo wit, mooie duinen en dito bomen die de contouren van het landschap bepalen. Tel daar de gezelligheid van watersporters bij op, net als het geroezemoes afkomstig van de talloze restaurants, taveernes, bars en cafés en kindjes die superenthousiast worden van spelen op het strand. Dit is het moment waarop wij worden overvallen door het besef dat we terug moeten naar huis. Dat we afscheid moeten nemen van het bijzondere Griekenland.”