Ciao Italia
Op een frisse ochtend in maart stap ik aan boord van Alitalia. Tijdens de vlucht waan ik mezelf direct in Italiaanse sferen. Een heerlijke ravioli en dito glas rode wijn brengen me in de perfecte vakantiestemming. Voor de landing schenkt de stewardess nog een glaasje limoncello in, Italiaanser dan dit kan je wintersport echt niet beginnen.
Wondere witte wereld
“Buongiorno,” klinkt het zodra ik de volgende dag de ontbijtzaal van het hotel betreed. “Vandaag wordt het prachtig weer op de pistes,” lacht de ober me toe. “Net als alle andere dagen hier,” knipoogt hij. De condities zijn perfect; niet gek als je je bedenkt dat een week voor mijn aankomst nog een flink pak sneeuw gevallen is. De zon staat strak aan de hemel, er is geen wolkje aan de lucht: ideaal voor een afdaling in de poedersneeuw. Ik besluit bij het hoogste punt te beginnen en de fonkelnieuwe cabinelift vanuit Passo Paradiso naar de Presena gletsjer te nemen. Een wondere witte wereld ligt aan mijn voeten. Adembenemend mooi!
Ski-Doo, just do it
Voor een portie adrenaline stap je op een Ski-Doo, een sneeuwscooter. Het is al donker wanneer ik mijn benen om het gevaarte heen klem. “Niet te hard,” waarschuwt een Italiaan met dikke snor me. Ik ben blij dat ik mezelf dik heb aangekleed. Met een gemiddelde snelheid van 40 kilometer per uur snijdt de wind langs mijn wangen, armen en benen.
Sleehondentocht is keihard werken
De pistes lonken, toch besluit ik me op twee andere activiteiten te storten. Waggelend waag ik mijn eerste stappen door de sneeuw; toch gaat lopen op sneeuwschoenen mij beter af dan verwacht. Door bossen, langs steile hellingen, onder het genot van kabbelende beekjes – wat een prachtige tocht. “Waarom niet?” antwoordt Arrmen wanneer ik hem vraag waarom hij 37 huskyhonden houdt in de Italiaanse sneeuw. Hij leerde mushing – de transportmethode met honden – in Alaska, heeft ruim 33 jaar ervaring en leert geïnteresseerden graag alles over deze sport. Ik kan je wel verklappen: een sleehondentocht maken, dat is keihard werken.
Wintersportactiviteiten en meer
Het uitgestrekte wintersport landschap (1.257 – 3.100 meter) strekt zich uit over 100 kilometer. Hier binnen vind je 7 zwarte pistes, 26 rode en 9 blauwe. Tel daar 30 skiliften, meer dan 100 ski-instructeurs en een snowboardpark bij op en je weet dat er voor ieder wat wils is. Wat dacht je bovendien van de mogelijkheden tot cross-country skiën, alpine skiën of zelfs off-piste skiën? Adamello Ski is trouwens een goed vertegenwoordigde plek voor skiverhuur, skiles, skipassen, transfers en een groot aantal hotels in het skigebied. Wanneer je een dag niet op de lange latten wilt staan, zijn er genoeg andere aantrekkelijke activiteiten. Maak een tocht door de sneeuw per Ski-Doo, waan jezelf in Alaska en ga sleehonden rijden of schrijf je in voor een sneeuwschoentrekking.
Bereikbaarheid
De meest relaxte manier om snel naar de sneeuw te gaan, is met het vliegtuig. Met Alitalia vlieg je in anderhalf uur naar Milaan Linate. Vanaf de luchthaven rijd je in ruim twee uur naar het skigebied. Er zijn diverse autoverhuurbedrijven of je kunt een transfer vanaf het vliegveld naar je accommodatie boeken. Met de eigen auto vanuit Nederland naar je bestemming in de sneeuw rijden? Vanaf Utrecht kun je rekenen op zo’n 1.150 kilometer.
Beoordeel een boek niet op zijn kaft
Wintersportcentrum Tonale is het beste te vergelijken met welbekende Franse skistations: functioneel voert de boventoon. De hotels zijn daar een goed voorbeeld van; van een knus bergdorp is hier geen sprake. Het voordeel is wel dat je vanuit vrijwel alle accommodaties direct je ski’s onder je voeten klikt en je meteen midden op de piste staat. Zo ook het geval met Hotel Miramonti, waar ik een paar nachten doorbracht. Een gondel, skilift of pendel is altijd op loopafstand van het hotel of appartement. Bovendien zijn er genoeg uitgaansgelegenheden waar je terecht kunt voor een overheerlijke pizza, een portie après-ski of de lokale opwarmer: een glas vloeibare advocaat met een flinke klodder slagroom – beter bekend als Bombardino.