Op zoek naar het geheim van de Filipijnen

Verlanglijstje

Toen ik drijfnat met een glimlach van oor tot oor onze Beach Villa binnenkwam, wist Vince meteen hoe laat het was: ik had een baby rifhaai gezien! Voor het eerst! De laatste bestemming van onze Filipijnen-reis, Dimakya Island, was de kers op de taart: niet te toeristisch, een strand zo wit dat je twee zonnebrillen nodig hebt en een onbeschrijfelijk mooie onderwaterwereld. De Filipijnen stonden al lang op ons lijstje, maar elk jaar eindigden we toch weer in een ander Aziatisch land. Steeds viel de keuze op een bestemming die net wat bekender was en logistiek net wat makkelijker. Want hoe plan je een reis naar een land dat bestaat uit meer dan 7.000 eilanden? En welke eilanden zijn echt de moeite waard? Uiteindelijk kon Malvina van Undiscovered ons helpen bepalen welke Filipijnse eilanden voor onze vakantie perfect waren. We wilden vooral rust, mooie stranden, maar ook natuur en een beetje avontuur. De Hidden Gems voorbeeldreis was hierbij een perfecte basis. Nu de reis voorbij is, moet Vince me tegenhouden om volgend jaar niet terug te gaan.

Monkey Beach

Nergens heb ik zo’n aardig volk ontmoet als in de Filipijnen. In Siquijor, ons eerste eiland, mochten we dat meteen ervaren. Een tip in onze reisbescheiden over een verborgen strandje maakte ons nieuwsgierig. Dus gingen we met de scooter eropuit op zoek naar ‘Monkey Beach’. Even later stonden we ergens op een godvergeten plek met onze neus in de ‘Lonely Planet’. Waar zijn we? Nergens zagen we verkeersborden of ook maar enige verwijzing naar ons idyllische strand. Nog vóór we de juiste pagina hadden gevonden, kwam een man breed lachend op blote voeten naar ons toe – Are you lost? Can I help you? Geloof het of niet, maar vijf minuten later zaten we met hem en zijn familie voor de deur van zijn huis Tanduay te drinken, de bekendste Filipijnse rum. Terwijl wij probeerden te achterhalen hoe we Monkey Beach konden bereiken, vroegen zij ons het hemd van het lijf: of we getrouwd waren, kinderen hadden, wat voor werk we deden… Ze waren oprecht nieuwsgierig! De drie kinderen brachten ons vervolgens nog met stralende gezichten en veel gegniffel naar Monkey Beach (een paar minuten wandelen verderop). Er was helemaal niemand – wow! We hadden het strand inclusief zonsondergang helemaal voor onszelf.

Op ontdekking

Elk eiland van onze reis was compleet anders dan het vorige. Iets wat ik niet had verwacht van de Filipijnen. Ik dacht dat elk eiland gewoon een mooi strand met palmbomen was. Niets is minder waar. Siquijor had naast witte stranden ook mooie bossen, veel watervallen, rijstvelden en leuke kleine dorpjes. Het was overal heerlijk rustig op de weg, dus we konden gemakkelijk met de scooter op ontdekking. ’s Avonds gingen we bij onze cottage met onze voeten in het zand nagenieten. Een cottage die trouwens de beste locatie van het hele resort had. En ik heb een sterk vermoeden dat Malvina dat ook goed wist. Terwijl je Siquijor rustig en ongerept kan noemen, was Bohol een stuk drukker en was er van alles te beleven. Ik ben er nog steeds niet over uit wat mijn mooiste herinnering van het eiland is: de schattige spookdiertjes of onze snorkeltrip naar Pamilacan Island.

Tropische wereld

We hadden eigenlijk niets vastgelegd in ons programma op Bohol. We wilden immers ontspannen. Maar Pamilacan Island bleek een aanrader te zijn en een touroperator had ons aangesproken op het strand. Gelukkig konden we zijn legitimatie checken via onze lokale contactpersoon. Even later stuurde zij me een appje terug: We know this operator. All good, enjoy! Dus wij, hup, die bangka op voor een boottochtje naar Pamilacan Island. Na een dik halfuur ontstond er commotie aan het roer. De boot veranderde koers en mensen stonden opgewonden te wijzen naar de horizon. Dolfijnen! Even later zwommen een twintigtal Flippers onder het glinsterende wateroppervlak rond de boot. We werden zelfs getrakteerd op een paar mooie sprongen. Zomaar in open zee!

Alsof we nog niet genoeg verrast waren, kregen we tijdens het snorkelen bij het huisrif van Pamilacan Island ook nog twee grote lederschildpadden te zien. Daarvoor moest Vince me komen halen, want ik was me iets verderop aan het vergapen aan de koralen – zo groot, zo kleurrijk.

Anders dan anders

Telkens dachten we: mooier dan dit wordt het niet, maar op de volgende bestemming viel onze mond toch weer open. En op Palawan werd duidelijk dat dit deels kwam doordat onze excursies anders waren dan de standaard tours.

Wij verkenden Coron Island niet zomaar met een boot, maar met een kajak. Of althans: we hadden de kajaks mee op de boot. Zo konden we ook strandjes en baaitjes verkennen waar boten niet konden komen. Omdat het privé was, konden we zelf onze dag indelen. En onze gids was van de inheemse stam die op Coron Island leeft, dus hij wist perfect hoe we andere toeristen konden ontwijken. We lieten ons meeslepen en verrassen. Toen we met onze kajaks tussen de mangroves in een kleine verborgen lagune peddelden, schoten woorden tekort. Omringd door hoge lijmstenen wanden waren we helemaal alleen in dit stukje paradijs. Een magisch moment!

Verliefd

De Filipijnen zijn echt top. Vince en ik zijn zo blij dat we het land hebben ontdekt! Onze Hidden Gems reis was voor ons de perfecte route om de Filipijnen te leren kennen. We kunnen het met geen enkel ander land vergelijken. Het is superdivers, boven- en onderwater, en er is zo veel om te ontdekken – als je maar weet waar je moet zoeken. Maar waar je ook komt, de openheid en spontane toenaderingen van de lokale bewoners werken als een betovering. We voelden dezelfde warme gastvrijheid als in andere Aziatische landen, maar op een heel nieuwsgierige en ongedwongen manier. Dát is het geheim van de Filipijnen, geloof ik, en is met geen pen te beschrijven. Je moet het gewoon zelf een keer meemaken.