Op safari-avontuur in Tanzania

“Een aaneenschakeling van hoogtepunten,” vangt moeder Janet Eilander enthousiast het gesprek aan over de reis die zij met man Wim en hun dochter Marieke in achttien dagen maakte. “Van het eerste tot en met het laatste moment was alles tot in de puntjes georganiseerd. Gids Joseph staat voor ons synoniem voor ontzorgen. Zelfs als ik soms dacht dat ik ergens aan diende te denken, lachte hij me toe en vroeg hij me waar ik me druk om maakte.”

Out of Africa

“Tijdens zo’n reis is alles anders dan je vertrouwde omgeving. Andere populatie, vegetatie, eten en gewoonten. De eerste aanblik van een Masai mét speer, zo bijzonder. Wat me het meest intrigeerde, was de zonsondergang in Serengeti National Park. De rust, de natuur, maar vooral het licht aan het einde van de dag, die rode gloed aan de hemel. Dat was voor mij een ‘Out of Africa’-moment om nooit te vergeten.

Alweer een zebra

“Arusha, gelegen tegen de berg Meru, vonden we heel erg leuk. Net buiten de stad ligt het Arusha National Park, het begin van ons safari-avontuur. Ondanks het geringe formaat is er volop wild te spotten. Achteraf gezien hebben we veel te veel foto’s geschoten. Tijdens zo’n eerste dag ben je enorm enthousiast over elke zebra die passeert. Bij het terugkijken van de beelden denk je echter: alweer een zebra.”

Alle vijf

Hoe mooi is het als je op safari gaat en oog in oog komt te staan met de Big Five (buffel, leeuw, luipaard, neushoorn en olifant, red.)? Familie Eilander had dat geluk, tijdens deze reis. “Joseph probeerde in de wildparken steeds, waar mogelijk, een eigen route te pakken. In optocht rijden, daar ontkom je soms niet aan. Wanneer het nieuws je bereikt dat er een neushoornmoeder met jong gespot is, wil je daar toch een glimp van opvangen. Een luipaard in de boom zien, is magnifiek. Terwijl het imposante beest de lippen aflikt en nageniet van het zojuist verorberde maaltje, kun je enkel vol respect ademloos toekijken.

Aan olifanten geen gebrek, maar die ene die recht op de auto afstormde, vergeet ik mijn leven niet meer. Net als de leeuwenfamilie bij de Ngorongoro Krater die tevreden aan een buffel knabbelde.

Nijlpaarden mogen dan wellicht geen deel uit maken van de Big Five, indrukwekkend zijn deze beesten wel. Tijdens onze kanotocht op het Momella-meer hoorden we regelmatig het struikgewas langs de oevers ritselen, gevolgd door een oorverdovend gebrul. Best wel spannend.“

Hoor jij dat ook?

“’s Nachts hoorde ik geluid rondom de tent. Wat zou het zijn? Liggen er leeuwen naast onze tent, raast er een nijlpaard langs of zijn er apen op onze overnachtingsplek aan het apenkooien?” “Mambo vipi (What’s up, red.)?”, groet Joseph ons de volgende ochtend. “Dat was waarschijnlijk de wind, die het tentzeil deed klapperen.”

Hand in hand

Naast het spotten van wild, bezocht het gezin ook een door Nederlanders gerund weeshuis bij Rhotia Valley. “Een deel van je reissom gaat naar de weeskinderen die hier een goede toekomst wordt gegund. Marieke vond dit een enorm boeiende ervaring. Voetballen met de kids. Nieuwsgierige koppies die onze blonde dochter van dichtbij willen bekijken en met haar hand in hand willen lopen over het terrein. Momenten om te koesteren. Het is dan ook niet vreemd dat na een avond vol gezelligheid het afscheid haar zwaar viel.”

Zalig Zanzibar

Na tien dagen safari laat de familie Eilander Tanzania achter zich en stapt op het vliegtuig richting Zanzibar. Aan de rand van het zwembad laten ze de indrukken die ze opdeden bezinken. “Vanuit Fumba, onze uitvalsbasis op het eiland Zanzibar, is onze dochter onder de indruk van de drukke warme markten, waar kooplui opdringerig zijn en vlees in de zon hangt te wachten op een koper. Maar het meest geniet ze, net als wij, van het verkoelende zwembad en het prachtige strand. Relaxed sluiten we onze reis af.”