Naar de andere kant van de Wereld

Het is moeilijk te beschrijven hoe ik me voelde toen ik dit voorjaar aan boord ging van de Norwegian Spirit in Sydney. Hier begint gewoon een droomvakantie! De old lady geeft ons een warm welkom. En met ‘oud’ bedoel ik het oudste schip in de NCL vloot. Norwegian Spirit werd gebouwd in 1998, maar is in 2020 tijdens een bezoek aan het droogdok volledig opgefrist en gerenoveerd. En het resultaat is prachtig. De komende twee weken is dit ons thuis. Met een glas prosecco in de hand genieten we van het indrukwekkende vertrek uit Sydney. We varen onder de Harbour Bridge door en langs het Opera House. Wat een geweldig begin! Terwijl Sydney steeds kleiner wordt aan de horizon, gaan we naar open zee, met twee zeedagen in het vooruitzicht. Ik ben dol op zeedagen. Geen drukte, geen haast, just going with the flow.

Blauwe zeesterren

Na twee dagen komen we aan in Nouméa, de hoofdstad van Nieuw-Caledonië. Een geboekte excursie met NCL brengt ons rond het eiland, met verschillende stops en uitkijkpunten. We krijgen een goed beeld van de schoonheid van deze Franse archipel in het hart van de Stille Oceaan. De volgende stop is Mystery Island (Vanuatu) en we zijn allemaal nieuwsgierig naar wat het mysterie zou kunnen zijn. Tenders brengen ons naar het kleine eiland. En dan bedoel ik ook echt klein. In ongeveer 40 minuten lopen we het hele eiland rond. Tijdens de wandeling ontdekken we de landingsbaan van het plaatselijke vliegveld, dat eigenlijk gewoon een heel lang grasveld is. Dat had ik niet verwacht, dus dat was het eerste mysterie. Het tweede mysterie wordt onder water onthuld. Al snorkelend zien we prachtige vissen, die we eerder al in het aquarium van Nouméa zagen, maar nu in de wilde natuur! Verder zien we de blauwe zeester die in deze wateren voorkomt. Zijn koningsblauwe kleur is zeer indrukwekkend.

Slapende reus

Met de beelden van de blauwe zeester nog vers in ons hoofd vervolgen we onze reis naar de volgende haven: Lautoka (Fiji). Als onderdeel van onze excursie bezoeken we een traditioneel dorp, waar we worden verwelkomd met een vriendelijke ‘bula’ (traditionele groet) en enkele vrolijke liedjes. Daarna bezoeken we de Garden of the Sleeping Giant, een botanische tuin met prachtige lokale planten. Met een beetje fantasie kun je raden waarom de berg de Sleeping Giant wordt genoemd.

Terug in de tijd

Het volgende hoogtepunt van deze cruise is het passeren van de internationale datumgrens. Nou ja, de handeling zelf is niet zo spectaculair, omdat er geen lijn door het water loopt natuurlijk, maar het 23 uur terugdraaien van onze horloges en 4 april opnieuw beleven, dat is wel uniek. Nog een extra dag op zee, met dus extra tijd om (nog) meer te proeven van het buffet, deel te nemen aan een dansles en een dutje te doen op een hot stone seat in de spa.

Dansen met een bloem

Pago Pago, de hoofdstad van Amerikaans-Samoa, is onze volgende stop. Oude bussen brengen ons rond het eiland, langs de prachtige kustlijn. Terwijl wij als Europeanen appel- of kersenbomen in de achtertuin hebben, is het hier heel normaal om kokospalmen, mango- of broodbomen in de tuin te hebben. In een klein dorpje krijgen we te zien hoe de lokale bevolking deze vruchten gebruikt in hun dagelijkse gerechten. We proeven verschillende snacks en meisjes van verschillende leeftijden voeren traditionele dansen op. Ik ben nog steeds onder de indruk van hun soepele en elegante bewegingen. En mét een prachtige bloem achter het oor.

Ia ora na

We laten Pago Pago achter ons en gaan op weg naar onze eindbestemming: Frans-Polynesië. Onze eerste stop is Bora Bora, een droom die uitkomt. Nu weet ik zeker dat het water rond het eiland echt zo blauw, turquoise en groen is als je het misschien kent van social media. En in dit heldere water zien we de mooiste vissen en koralen. Maar het hoogtepunt is toch wel het zwemmen met de rifhaaien. Terwijl ze rondzwemmen kijken we ze recht in de ogen aan. De volgende stop in Frans-Polynesië is Moorea. Nog zo‘n groen, weelderig eiland, iets wat we tijdens deze reis gelukkig al verschillende keren hebben gezien. Maar je krijgt nooit genoeg van deze overvloed aan natuurlijke schoonheid. En de mensen zijn overal zo ontzettend vriendelijk. We worden hier begroet met een warm ‘ia ora na’ (traditionele groet), dat zo leuk klinkt dat we het thuis nu ook vaak zeggen.

You are Norwegian now

De volgende dag is het alweer ontschepingsdag in Papeete, de hoofdstad van Frans-Polynesië op het eiland Tahiti. Maar eerst zien we nog de laatste show Elements, in het theater van Norwegian Spirit. Het is een geweldige mix van magie, acrobatiek, dans en zang. Aan het einde komen de bemanningsleden van alle afdelingen op het podium en zwaaien ze ons uit. Het NCL lijflied ‘You are Norwegian now’ vertelt de passagiers dat ze nu officieel onderdeel zijn van de Norwegian Cruise Line familie. Na 15 jaar cruisen met NCL krijg ik nog steeds kippenvel bij het horen van dit lied. In de vroege ochtend genieten we nog een laatste keer van het uitgebreide ontbijt in de grote eetzaal, dan verlaten we het schip en zwaaien we de Norwegian Spirit uit. De old lady laat ons achter met veel unieke en indrukwekkende herinneringen aan een droomvakantie.