We verblijven in Appartement Faliron, en alles wat we lazen over dit appartementencomplex blijkt te kloppen. We worden warm onthaald door de eigenaar, Griekse gastvrijheid in een ontspannen sfeer. We zitten meteen in de vakantiemodus.
Oppassen geblazen
De boulevard van Kos Stad moet je wel opvallen. Je kunt nog duidelijk zien dat er op 21 juli 2017 een aardbeving heeft plaatsgevonden. Grote scheuren in de bestrating, dus oppassen waar je loopt. Ook gebouwen die schijnbaar de moeite waard zijn om te bekijken, zijn voor ons nog afgesloten. Daarom wandelen we na de boulevard richting de winkeltjes via kleine straatjes die langzaam omhoog lopen. Heerlijk om doorheen te wandelen. Overal terrasjes met mensen die genieten van de zon, de drankjes en het eten.
Liefde op het eerste gezicht
’s Avonds eten we bij Fish House Taverna, echt een aanrader. Ik word gelijk verliefd op het Griekse interieur, wit en blauw, de gekleurde lampjes, heerlijke wijn en het ontzettend lekkere eten. De dagen daarna kiezen wij telkens voor dit restaurant, simpelweg omdat het eten fantastisch is en de mensen vriendelijk. De eigenaar stelt ons iedere avond een gerecht voor en laat het aanpassen naar onze wensen. Een ideale manier om de Griekse keuken te ontdekken.
Blauwe billen
De omgeving verkennen we met de fiets. Vrijdag halen wij vol goede moed onze fietsen op met het plan om naar de Therme te fietsen. Die wordt overal aanbevolen als een van de top tien bezienswaardigheden. Wanneer wij de eigenaar van het appartementencomplex over ons plan vertellen, begint hij wel een beetje moeilijk te kijken. Na twee uur fietsen, zere billen en uitzicht op een enorme heuvel zakt de moed ons in de schoenen. Maar terugkeren is geen optie. Na wat bloed, zweet en tranen (en gevloek) komen we eindelijk aan bij de Therme. Om eerlijk te zijn valt het mij een beetje tegen. De Therme lijkt eerder op een klein pierenbad. Maar eenmaal in het water is het aangenaam en de afwisseling tussen de zee en de Therme is ideaal. Achteraf horen wij dat de Therme na de aardbeving in grootte is afgenomen. De eigenaar van het restaurant geeft later als tip om ‘s ochtends vroeg of juist ‘s avonds te gaan want dan is het vaak het rustigst.
Te vroeg
Zaterdag willen wij heel graag naar het traditionele bergdorpje Zia. Maar helaas, de bussen rijden nog niet in deze periode (april) en een taxi is net te prijzig. Na een ochtend struinen en ontdekken in Kos Stad, stappen wij op de fiets naar Tigaki. Een dorp zo’n elf kilometer verderop, met een van de mooiste (en meest bezochte) stranden van Kos. Onderweg komen we ontzettend veel landbouw tegen waar velden vol staan met verschillende groentes.
Voor herhaling vatbaar
Zondag is het alweer tijd om terug naar huis te gaan. De eigenaar staat ons op te wachten met koffie en thee en na een dikke knuffel stappen wij in de bus naar het vliegveld. We werden ontvangen met Griekse vriendelijkheid en zo worden we ook uitgezwaaid. Wat mij het meest bijblijft is de zachtheid van de mensen en de schoonheid van de natuur. We komen met nieuwe energie thuis en hebben – afgezien van onze barre tocht naar de Therme – heerlijk genoten van het samenzijn, als moeder en dochter.