In een iglo op de piste

Vanaf de luchthaven van Genève zetten we – met de bergtoppen voor ons – koers richting de Savoie in de Franse Alpen. Rond lunchtijd schuiven we aan in een gezellig restaurant in het al even charmante dorpje Arêches-Beaufort. We gaan voor een ‘menu-rapide’, want vanmiddag wacht ons nog een leuk avontuur. Tegenover het restaurant stappen we een skiverhuurwinkel binnen, niet voor gewone ski’s, maar voor speciale toerski’s en bijbehorende schoenen. Deze toerski’s zijn lichter dan normale ski’s, net als de skischoenen. En buigzamer, merken we later op de piste.

Naar boven

Aan de voet van de Grand Mont nemen we de skilift naar Le Cuvy, op 1710 meter hoogte. Het vergt even wat behendigheid om de ski’s aan de voorkant van onze schoenen vast te maken en ze vervolgens in de bindingen te klikken, want we moeten een klein stukje afdalen naar de stoeltjeslift Bonnet Rouges. Als we op 1665 meter uit de stoeltjeslift glijden, maakt mijn hart een sprongetje: nu gaan we aan het echte werk beginnen.

Dakar-rally in de sneeuw

Als we allemaal de ski’s weer onder hebben, beginnen we aan onze toertocht in de richting van de Col de la Forclaz op 2232 meter hoogte. Het gebied van Arêches-Beaufort is naast een skigebied voor families, bij uitstek een gebied voor skitoeren. Zo komen begin maart vele vrijwilligers in actie en trekken veel toeschouwers naar de Grand Mont om alpinisten aan te moedigen voor de wereldberoemde vierdaagse skitoerrace Pierra Menta. Het wordt ook wel de ‘Dakar des neiges’ genoemd (de ‘sneeuw Dakar’), naar de bekende rally. Die gaan we niet doen, maar wij zijn al blij met deze ‘eenvoudige’, maar toch ook zeer inspannende ervaring.

Door wind en hagel

Met rugzakken gevuld met kleding en spullen voor de komende nacht, gaan we stapvoets omhoog. Veel te warm gekleed proberen we met de skischoenen een voorwaartse beweging te maken, terwijl de latten zoveel mogelijk glijdend over de sneeuw volgen. Oefening baart kunst, constateren we als we na weer een paar meter stijgen even achteromkijken. In het dal trekt een gitzwarte lucht richting de Grand Mont. Dat voorspelt niet veel goeds. Binnen een paar minuten trekt de onheilspellende lucht verder door de Beaufortain vallei. We trotseren de harde wind en hagel, en het slechte weer beperkt ons uitzicht. Niet veel later verstellen we onze achterbindingen van positie en klikken we in de ski’s.

Beste tartiflette

We dalen af naar restaurant en herberg Refuge l’Alpage, dat onder ons op 2000 meter hoogte ligt. Binnen is het knus en brandt de houtkachel. We begroeten een groepje alpinisten die ook de nacht hier, weliswaar in de slaapzaal, doorbrengen. ’s Avonds genieten we van een smakelijke maaltijd: groentesoep, de allerlekkerste lokale tartiflette en citroentaart. Chapeau voor de kok en zijn team. Na het diner wordt het tijd voor ons tweede avontuur: slapen in een iglo!

Vossen en beren

Met een lamp in de hand en een op het hoofd, verlaten we de herberg en schuiven we langs een ijzig pad naar beneden. Daar wachten drie sneeuwbulten op ons. Twee dames samen in een iglo en de heer heeft het rijk alleen. Mijn vrouwelijke metgezel en ik vinden het samen toch aangenamer, gezelliger en veiliger. Je weet nooit wat daar buiten rondscharrelt… We grappen over vossen en beren die ons ’s nachts bezoeken tijdens onze sanitaire behoefte. Hoewel vossen in dit gebied geen zeldzaamheid zijn, hoeven we daarvoor echt niet bang te zijn, verzekert Murielle ons, een van de uitbaters van de ‘refuge’ die hier elk winterseizoen op de berg woont.

Niet koud!

De volgende ochtend worden we rond zeven uur wakker, met stiekem een klein beetje hoop op een prachtige zonsopkomst. Maar natuurlijk weten we beter. Helaas, het weer zit niet mee. De Mont Blanc die normaal gesproken recht voor de iglo te zien is, is nog aldoor gehuld in een dik wolkendek. Maar wat een avontuurlijke overnachting op 2000 meter hoogte. Op de piste, in de buitenlucht. Het slapen in een iglo is ons goed bevallen én we hadden het niet koud! Elke winter worden de tweepersoons iglo’s weer opgebouwd en aan het einde van het winterseizoen smelten de iglo’s als sneeuw voor de zon.