Na de landing op Queen Alia Airport in hoofdstad Amman sta ik of één van mijn collega’s klaar en dalen we nog veel verder met onze touringcar. Een tocht van drie kwartier voert tot 427 meter ónder zeeniveau. Want deze zinderende rit over steile wegen vol haarspeldbochten eindigt bij het laagste punt op aarde: de Dode Zee. Daar doen we dingen die je zoal doet in een zoutmeer: drijven in het zilte water, poseren met een krant en elkaar insmeren met heilzame zoutmodder. Ondertussen voelen we: dit wordt een bijzondere reis. We dobberen in een ‘zee’ die voorkomt in de Bijbel, Koran en Thora. Enkele kilometers verderop ligt de plek waar Jezus gedoopt zou zijn in de Jordaan, de rivier die eindigt in deze zoutzee. Dat was weliswaar twee millennia geleden, maar die Bijbelse sfeer hangt hier nog steeds. Vlakbij ons hotel zien we in het gouden strijklicht van de avondzon een jongen op een ezel, zijn kudde geiten hoedend tussen de olijfbomen.
Oneindige rode woestijn
Vanaf de soms verrassend groene oevers van de Dode Zee rijdt chauffeur/gids Mahmoud ons de droogte in. We zien woestijn in alle vormen en gradaties, maar niets kan tippen aan Wadi Rum: de beroemdste wadi (droge rivierbedding) van het land. Niet alleen beroemd door de waanzinnig gevormde rotsbergen die als spookkastelen oprijzen uit het hete zand, maar ook door de legendarische Britse schrijver en archeoloog Lawrence of Arabia, die hier begin vorige eeuw ronddwaalde. We stappen over in de jeep van een lokale gids die ons prehistorische tekeningen laat zien in een spelonk in een van de rotsheuvels. Even later rijden we naar imposante rotsbruggen, met onderweg zicht op ingenieuze waterreservoirs die de bedoeïenen al eeuwenlang gebruiken. En dan hebben we het hoogtepunt van Jordanië nog tegoed.
Verborgen woestijnstad
Mijn favoriete plek in Jordanië is zonder twijfel Petra, de verborgen woestijnstad gelegen op slechts twee uur rijden van Wadi Rum. De stad werd 200 jaar geleden ‘ontdekt’ door de Zwitser Johann Ludwig Burckhardt. Als eerste moderne Europeaan zag hij de voormalige hoofdstad van de Nabateeërs, een Arabische stam die hier in de derde eeuw voor Christus begon met het uithakken van een stad in het rode gesteente. Burckhardt was vermomd als Arabier, wat destijds de enige manier was om de stad binnen te komen. Dat is nu niet meer nodig, maar iedereen ervaart nog steeds de verrukking en verbazing die Burckhardt ongetwijfeld ook moet hebben gevoeld.
Tempels, theaters en tombes
We lopen door de Siq, een meer dan een kilometer lange nauwe rotskloof, soms amper breder dan een auto. Als de Siq zich opeens ‘opent’, krijg je een eerste blik op de magistrale ‘Schatkamer’ van Petra. Naast deze Schatkamer bestaat het gigantische complex uit tempels, een amfitheater en Romeinse zuilengalerij en grafmonumenten met ruimtes waar (waarschijnlijk) de bijbehorende ceremonies plaatsvonden. Deze ruimtes – die duizend jaar later werden bewoond door lokale bedoeïenenstammen – ontdek je al klauterend over rotspaadjes, spekglad afgesleten door millennia aan voetstappen. Daar zie je al snel geen andere toeristen meer. Bij het betreden van de halfduistere grotten voel je je echt een ontdekkingsreiziger à la Indiana Jones.
Zee vol koraal
Ik adviseer om tijdens de reis even bij te komen in een strandhotel aan de Golf van Aqaba. Deze uitloper van de Rode Zee wordt omgeven door bloedrode rotsheuvels en vier landen: Egypte, Israël, Jordanië en Saoedi-Arabië. Aqaba is gezegend met een bijzonder zonnig, droog en warm klimaat. Spoel hier het woestijnzand af in de Rode Zee, snorkelend boven kleurige koraaltuinen en duikend tussen scheepswrakken en onderzeese riffen, en geniet van een ijskoud biertje. Aqaba is ook een populaire vakantiebestemming onder de – vaak modern geklede – Jordaniërs zelf. Op het openbare strand is wél een opmerkelijk verschil te zien. Daar springen de mannen in hun zwembroek vanaf de pier in het glasheldere water, terwijl de vrouwen volledig gekleed de zee in gaan. Als toerist voel je je in ieder geval overal welkom en de gastvrije bewoners doen er alles aan om je een onvergetelijke vakantie te bezorgen.