Avontuur naar Bereneiland en rond Spitsbergen

Op 14 augustus 2019 wordt vanuit Vlissingen gevaren met Tromsø als officieel startpunt. Tijdens de eerste zeedagen zijn er voornamelijk zeevogels rond het schip te zien, maar er kunnen ook walvissen opduiken of dolfijnen in de boeggolf spelen. Het laatste deel wordt door het indrukwekkende fjordengebied gevaren, waar mogelijk zeearenden gespot worden. Woon lezingen bij en geniet van de maaltijden aan boord. Een ontspannen start van een bijzondere reis. Wie niet voldoende tijd heeft, kan naar Tromsø vliegen en daar aan boord van de Ortelius gaan. In beide gevallen is er gelegenheid om deze levendige studentenstad te verkennen. Een bezoek aan het Poolmuseum mag dan zeker niet ontbreken!

Vanuit Tromsø wordt via de fjorden naar de kust gevaren. Vooral bij Fugløya is de kans groot dat er meerdere zeearenden rondzweven. Rond middernacht wordt het hier alleen maar een beetje schemerig, dus je kunt heel lang genieten van het uitzicht en het mooie licht dat de ondergaande en vrijwel direct weer opgaande zon over het landschap en de zee strooit.

Kleurenweelde

Na een dag op open zee waar wederom walvissen en dolfijnen te zien zijn, komt Bereneiland in zicht. Dit eenzame, onherbergzame eiland heeft zijn naam gekregen tijdens de ontdekkingsreis van Willem Barentsz in 1596, toen ook Spitsbergen ontdekt werd. Er is op het eiland niets uit die tijd terug te vinden. Wel staan er nog machines van de walvisvaart (uit de zeventiende eeuw) en van de mijnbouw uit het begin van de twintigste eeuw. In het Noorse weerstation verblijven het hele jaar een tiental mensen, verder zijn hier ’s zomers alleen ontelbare zeevogels die op de ruige kliffen broeden. Halverwege augustus zijn de kuikens bijna volgroeid en is de broedcyclus voltooid. De planten staan nog in bloei en hellingen kleuren paars door de Paarse steenbreek of geeloranje door de rozenwortel. Het is niet alleen geweldig om hier over de toendra te wandelen, maar ook om met de stevige rubberboten (zodiacs) onderlangs de enorme kliffen te varen.

Vervolgens wordt er overgestoken naar Sørkapp op Spitsbergen. Hier is het 24 uur licht, maar de zon staat ’s nachts wel laag aan de horizon en zorgt voor mooie kleuren op het landschap en het ijs. Vanaf de Zuidkaap wordt verder in oostelijke richting gevaren. Hier zijn enkele vogelreservaten die tot 15 augustus gesloten zijn voor bezoekers. Omdat deze reis na die datum ligt, kunnen gebieden zoals Tusindøyane nu wel bezocht worden. Hier werd in vorige eeuwen veel gejaagd op walrussen. Delen van skeletten liggen her en der verspreid ingebed in de toendra. Ook het grote eiland Edgeøya wordt aangedaan. Op de enorme toendravlakten zijn rendieren, poolvossen en wellicht al een ijsbeer te zien.

IJs en gletsjers

Ondanks dat het ijs rond Spitsbergen de laatste jaren minder is, is het ieder jaar weer een verrassing waar en hoeveel ijs er drijft. De bedoeling is dat de Ortelius nu verder noordwaarts gaat. Eerst wordt de eilandengroep Kong Karls Land op voorgeschreven afstand gepasseerd omdat het een natuurreservaat voor ijsberen is. Daarna komt het immense gletsjerfront van de Austfonna in zicht. Soms breken hier gigantische brokken af, waardoor er bijna altijd ijsbergen ronddobberen.

Hier moet je zeker op de uitkijk staan, want overal kan zo’n gele punt op het ijs plotseling een ijsbeer blijken te zijn! Nog verder noordoostwaarts ligt de archipel Isisøyane en het eiland Kvitøya. Dit is in de zomer bij uitstek het gebied om ijsberen te spotten. Het is echt hoogarctisch gebied met enorme ijskappen en gletsjers en waarschijnlijk pakijs. Ligt de pakijsrand nog noordelijker, dan wordt – als de reis tot zover voorspoedig is verlopen – er een poging gedaan om naar de rand te varen. Er wordt gezocht naar ijsberen, groepen walrussen en misschien wel een narwal of Groenlandse walvis. De noordelijkste eilanden Sjuøyane bieden wellicht nog mogelijkheden om te wandelen of om een zodiaccruise te maken.

De reis gaat in westelijke richting verder. Het landschap met afgesleten bergtoppen maakt langzaam plaats voor bergruggen met scherpe, spitse toppen. In dit fascinerende landschap ligt de Raudfjord, met de enorme gletsjer Monacobreen. Een prachtige plaats om een zodiac- of scheepscruise te maken. Het indrukwekkende landschap laat zich ook zien aan de westkust. Er zijn diverse mogelijkheden om aan land te gaan op dit langgerekte eiland voor de kust: Prins Karls Forland. Het herbergt overblijfselen uit de tijd van de walvisvaart, plaatsen waar regelmatig walrussen in grote aantallen bij elkaar liggen, en het is het enige gebied waar de gewone zeehond in redelijke aantallen voorkomt.

Met nog bijna 24 uur licht kun je het indrukwekkende landschap goed bekijken, als de Ortelius de Isfjord in vaart richting Longyearbyen, waar deze reis eindigt.